Ο κομμουνισμός είναι απόλυτα λανθασμένος, γιατί δεν σέβεται μία από τις πιο βασικές ανθρώπινες ανάγκες ...Δεν σέβεται το δικαίωμα της ιδιοκτησίας ...το οποίο είναι φυσικό τόσο για τον άνθρωπο όσο και για τα ζώα. Η ιδιοκτησία, ακόμα και η πιο στοιχειώδης, είναι μια θεμελιώδης ανάγκη για τον άνθρωπο ...Είναι η "φωλιά" του ...Είναι μια υλική "θυρίδα", που βαστά ήρεμη την άυλη "ψυχή" του. Μπορεί να είναι μια φαινομενικά εγωιστικού τύπου ανάγκη, αλλά ποιος μπορεί να θεωρήσει παράλογη μια τέτοια ανάγκη για ένα ον, το οποίο γεννιέται με ένα τεράστιο ΕΓΩ; ...Για ένα ον, που οι ίδιοι οι γονείς του από την πρώτη στιγμή που το αντικρίζουν υποτάσσονται στις ανάγκες του και θαυμάζουν αυτό το νεογέννητο "ΕΓΩ"; Ή μήπως θα κατηγορήσουμε τα "εγωιστικά" βρέφη, εφόσον μέσω του κλάμματος "εκβιάζουν" για την τροφή τους;
Ως εκ τούτου ένα τέτοιο ον δικαιολογείται να έχει τέτοιες "εγωιστικές" ανάγκες ...Στοιχειώδη τροφή όσο είναι ένα εξαρτώμενο βρέφος και στοιχειώδη ιδιοκτησία όταν γίνει ένας ανεξάρτητος ενήλικας ..."Εγωιστικές" ανάγκες που ο χρόνος έχει δείξει ότι μπορούν να "χωρέσουν" στις ανθρώπινες κοινωνίες. Θα ήταν παράλογο να μην δικαιολογείται αυτή η βασική ανθρώπινη ανάγκη, όταν η ίδια η φύση είναι μια σύνθεση αλληλοεπικαλυπτόμενων "ιδιοκτησιών" διαφορετικών "ειδών"...Το οικόπεδο ενός συγκεκριμένου ανθρώπου μπορεί να είναι μέρος της "ιδιοκτησίας" μιας συγκεκριμένης αλεπούς, η οποία ζει εντός της "ιδιοκτησίας" ενός συγκεκριμένου αετού.
Έτσι λειτουργεί η φύση και έτσι λειτουργεί και ο άνθρωπος, ο οποίος είναι μέλος αυτής της φύσης. Η ιδιοκτησία τόσο γι' αυτόν όσο και για τα ζώα είναι μέρος τής λειτουργίας της φύσης αυτής ...Είναι φυσικό φαινόμενο όσο φυσική είναι και η βαρύτητα, η οποία αφορά όλα τα ζωικά είδη πάνω στον Πλανήτη. Όμως, ο κομμουνισμός όχι μόνον δεν σέβεται τη ζωική φύση του ανθρώπου, αλλά δεν σέβεται ούτε την πνευματική του φύση. Δεν σέβεται τα στοιχειώδη "πιστεύω" αυτών στους οποίους κατ' αρχήν απευθύνθηκε. Όχι μόνον δεν σέβεται τη "σάρκα" των ενστίκτων του, αλλά δεν σέβεται και το "πνεύμα" των θρησκευτικών του πεποιθήσεων.
Αμφισβητώντας την έννοια της ιδιοκτησίας, δεν σέβεται ούτε καν την κυρίαρχη θεολογική γνώση αυτών στους οποίους κυρίως απευθύνθηκε - και ήταν οι χριστιανοί - , οι οποίοι ήταν και οι μόνοι που εκείνη την εποχή είχαν "μπει" στη βιομηχανική εποχή ...Δεν σέβεται τη θεολογική γνώστη του χριστιανισμού, ο οποίος θέλει τον άνθρωπο να είναι κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν ενός Θεού, που είναι Κύριος και Ιδιοκτήτης Οίκου.
Πώς είναι λοιπόν δυνατόν να δημιουργήσεις ένα κοινωνικό μοντέλο με ελπίδες επιβίωσης, όταν αυτό δεν σέβεται τίποτε από όσα αφορούν τον άνθρωπο, είτε ως ζωικό "είδος" είτε ως πνευματικό "είδος". Πώς είναι δυνατόν να ελπίζεις στην επιβίωση της πρότασής σου, όταν δεν σέβεσαι τις βασικές ιδιομορφίες αυτού, που θα κληθεί να ζήσει στο "μοντέλο" αυτό που του προτείνεις; Όταν δεν σέβεσαι την ατομική ιδιοκτησία και άρα ένα από τα πλέον βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, δεν υπάρχει βάση για να γίνει "κουβέντα".
...Δεν υπάρχει "αντικείμενο" για να συνεχιστεί η ανάλυση και να κριθούν και τα υπόλοιπα από όσα προτείνεις. Όλα είναι λάθος, γιατί στηρίζονται σε ένα "θεμέλιο" λάθος. Είναι σαν να αντιμετωπίζεις το πρόβλημα του "σταβλισμού" ενός κοπαδιού αγελάδων και να μελετάς το ενδεχόμενο να κατασκευάσεις έναν "στάβλο" στην κορυφή ενός δένδρου. Να επιχειρείς να κατασκευάσεις έναν "στάβλο", που να μοιάζει με "φωλιά" στην κορυφή ενός δένδρου και να απαιτείς να ακούσουν τα επιχειρήματά σου - σ' ό,τι αφορά τα πλεονεκτήματα που συνεπάγονται μιας τέτοιας επιλογής.
Είναι δυνατόν να γίνει κουβέντα πάνω σε μια τέτοια ιδέα; Πώς μπορεί μια "φωλιά" πάνω σε ένα δένδρο να γίνει "φωλιά" αγελάδων, όταν η αγελάδα δεν μπορεί να σκαρφαλώσει στα δένδρα; Πώς μπορούν τα κλαδιά του δένδρου, που "ξεκινάνε" από βλαστάρια, να γίνουν "δρόμοι" αγελάδων, οι οποίες ζυγίζουν τόνους; Ούτε το "δένδρο" έχει προδιαγραφές να καλύψει τις ανάγκες της αγελάδας ούτε η αγελάδα μπορεί να κάνει χρήση του δένδρου. Όλα τα δευτερεύοντα, που μπορείς να αναλύσεις, να συζητήσεις και να προτείνεις - ακόμα κι αν μοιάζουν "επιστημονικά" - δεν έχουν καμία αξία, γιατί δεν υπάρχει δυνατότητα εφαρμογής.
Τι σημασία έχει που η "φωλιά" των αγελάδων - "αν" ποτέ κατασκευαζόταν - θα ήταν ευάερη και ευήλια; Τι σημασία έχει που, "αν" ποτέ κατασκευαζόταν μια τέτοια "φωλιά", λόγω της βαρύτητας, δεν θα είχε ανάγκη καθαρισμού και επιπλέον θα "λίπαινε" κατ' ευθείαν το "δένδρο"; Τι σημασία έχει που η θεμελίωσή της πάνω σε ένα δένδρο θα έκανε εύκολο τον έλεγχο και τη φύλαξή της; Από τη στιγμή που δεν μπορούν να ανέβουν οι αγελάδες στην κορυφή του δέντρου, όλα αυτά είναι λόγια της πλάκας. Μπορεί ακόμα και να μοιάζουν με επιστημονικά συμπεράσματα, αλλά στην πραγματικότητα είναι ηλιθιότητες, εφόσον βασίστηκαν εξαρχής σε μια θεμελιώδη ηλιθιότητα. Μοιάζουν με λογικές προτάσεις τεχνοκρατών, αλλά στην πραγματικότητα είναι βλακείες άνευ προηγουμένου ...Βλακείες, οι οποίες "ντύνονται" με επιστημονικές αναλύσεις, μελέτες, υπολογισμούς και στατιστικές, αλλά δεν παύουν να είναι τέτοιες, γιατί εξ' αρχής βασίζονται πάνω σε μια "μπούρδα".
Το ανάλογο συμβαίνει με τον κομμουνισμό και τον άνθρωπο. Η άποψή του περί ιδιοκτησίας είναι η θανάσιμη "αδυναμία" του. Με όσες επιστημονικές "μελέτες" κι αν τον "ντύσεις", δεν μπορείς να τον "σώσεις". Αυτή του η αδυναμία δεν τον καθιστά μόνον λανθασμένο, αλλά παντελώς βλακώδη. Όπως η καλύτερη "φωλιά" σε ένα δένδρο δεν μπορεί να είναι χρήσιμη για κάποιον που θέλει να σταβλίσει τις αγελάδες του, έτσι και ο κομμουνισμός δεν είναι χρήσιμος για τους ανθρώπους. Δεν υπάρχει περίπτωση να λειτουργήσει, γιατί δεν σέβεται τη φύση του ανθρώπου. Ό,τι και να ισχυρίζεται στη συνέχεια δεν έχει καμία αξία, γιατί δεν "πατάει" σε σωστή βάση ...Δεν σέβεται τα χαρακτηριστικά τού όντος που καλείται να βοηθήσει.
Από το άρθρο του Παναγιώτη Τραϊανού: «ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ»
0 ΣΧΟΛΙΑ:
Δημοσίευση σχολίου